مسئولان نباید بگویند: ما کاری به دین مردم نداریم و کسی را به زور به بهشت نمی بریم؛ بلکه باید مردم را به زور هم شده به سوی بهشت برند. از این روست که امر به معروف و نهی از منکر در اسلام واجب شده است. همانطوری که انسان نسبت به اعضا و جوارح خود مسئول است و اعضا و جوارح انسان نیز پاسخگوی اعمال خود باشند(اسراء، آیه 36) هم چنین هر انسانی نسبت به دیگری مسئول است؛ زیرا راه نجات شخص و عبور از خسران از ایمان و عمل صالح و توصیه دیگران به حق و صبر می گذرد که به معنای رهایی از طریق امر به معروف و نهی از منکر است.(سوره عصر)

خداوند مردم را امانت های الهی در دست رهبران و مسئولان دانسته است و مسئولان حق ندارند در امانت خیانت کنند.

البته مراد از این مسئولان و رهبران کسانی هستند که تحت ولایت الهی قرار گرفته اند؛ زیرا ولایت اختصاصی خداوند و منحصر برای اوست؛ و کسانی دیگر تنها مظاهر ولایت الهی خواهند بود که آن نیز به نصب الهی است.(مائده، آیه 55) در طول ولایت الهی هر کسی قرار می گیرد، به عنوان امین الله شناخته می شود. این ها همان معصومان(ع) از پیامبران و امامان هستند که به عنوان امنای الهی مسئولیت دارند تا مردم را به عنوان امانت الهی تحویل بگیرند. دیگرانی که این جایگاه را غصب کرده اند به عنوان طاغوت هستند.

رهبران الهی باید مردم را به عنوان امانت های الهی از طواغیت بگیرند و آنان را تعلیم و تربیت داده و به سوی بهشت سوق دهند. پس باید به فرعونیان و طواغیت زمان خود بگویند: أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ؛ بندگان خدا را به ما باز ده ؛ زیرا من برای شما رسول امین الهی هستم.(دخان، آیه 18)

رهبران چون امنای الهی هستند می توانند این مسئولیت را به عهده گیرند و امانت های را تحویل گرفته و براساس آموزه های وحیانی تعلیم و تربیت کرده و تزکیه و پاک نمایند و به مقصد رسانند. از همین رو، سخن از آزاد کردن بندگان خدا نیست که در دست طواغیت فرعونی گرفتار هستند، بلکه سخن از ادا و تادیه است؛ یعنی امانت های الهی را باز پس دهید!

پس بندگان خدا به عنوان عبادالله باید به امین الله سپرده شود تا تربیت شده و به مقصد رسانیده شوند و این مسئولیتی است که مسئولان مدعی ولایت پذیری باید انجام دهند. اگر مسئولیت جامعه اسلامی امانتی است، مردم نیز امانتی است که باید تربیت شوند نه آن که رها و آزاد شوند تا هر کاری بکنند. پس آزاد گذاشتن مردم و آزاد کردن بندگان خدا، به این مفهومی که لیبرالیزم می گوید و در ایران اسلامی نیز واگویه می شود، دروغی بزرگ است؛ مردم باید به دست امنای الهی سپرده شوند تا تربیت شده و به مقصد رسانیده شوند. اگر کسی خلاف این اصول رفت در حقیقت چون طاغوت فرعونی تعالی بر خدا و رسول کرده و علو جسته  است. پس به این دسته باید گفت: وَ أَن لاَ تَعْلُوا عَلَی اللَّهِ؛ علو بر خدا نجویید.(دخان، آیه 19)